خداوند آدم را آفرید و آنگاه فرمود : من از وجود خودم در او دمیدم.
و بدینگونه آدم ، اشرف مخلوقات شد.
انسانها سالیان سال بدنبال این نیرو بودند. کنجکاوانه جستجو می کردند که بدانند خداوند این نیرو را در کجا قرار داده است.
تا اینکه بلاخره آدمی توانست پی ببرد که این نیروی بی نهایت و قدرتمند وجود خداوند در ذهن آدم است و در قسمتی بنام " ضمیرناخودآگاه ".
ضمیرناخودآگاه پست فرماندهی بدن آدمی است. تمام اتفاقات زندگی آدمها ، ابتدا در آنجا تایید شده و سپس به کائنات ارسال میشود تا به عمل و اتفاق تبدیل بشوند.
اما ضمیرناخودآگاه به خودی خود چیزی ندارد. وی باید خوراک خود را از طریق ضمیرخودآگاه یا همان حواس پنجگانه ( دیدن ، شنیدن ، لمس کردن، بوئیدن ، و بلاخره حس چشایی ) و ارتعاشات فکری که هر لحظه از ذهن ما می گذرند ، دریافت نماید.
قسمتی از فعالیت ارتعاشات فکری آدمها مربوط میشود به تخیل و تجسم کردن.
هر آنچه را که آدمها تصور و تجسم نمایند ، و به شرط اینکه با احساس و تکرار همراه باشد ، آنگاه به ضمیرناخودآگاه راه پیدا میکند .
هر تصور و برنامه ای که بتواند وارد ضمیرناخودآگاه آدم بشود ، آنگاه با ارتباط خاصی که با کائنات دارد بزودی آن تصور و برنامه تبدیل به شکل فیزیکی خودش میشود و آن شخص میتواند آنرا تجربه نماید.
پس به شدت باید مراقب آنچه که به ضمیرناخودآگاه ارسال میکنیم باشیم زیرا پس از مدتی این دریافتی ها تبدیل به معادل فیزیکی خودشان میشوند.
احساس آرام ضمیرناخودآگاه ,تصور ,میشود ,آدمها ,خداوند ,آنگاه ,ارتعاشات فکری منبع
درباره این سایت